home about contact faq

Kisah Urang...

Fredi Alexander (http://www.facebook.com/#!/FanBB)
minda maaf lah,ni kisah ulun ambil di blog ampun urang.ulun cuma menyampaikan intisari critanya nang bgus banar buat pian pkir kn.....

Takisah abah wan tiga ikung anaknya nang masih halus-halus, lagi manunggu taksi di halti. Anak nang panambayan wan kadua lagi asyik bagagaya’an di higa halti, mun anak nang katiga masih bakilik wan abahnya. Lawas manunggu akhirnya ada jua taksi nan...g lalu, di kawai sidin’ai.

Singkat kisah, pas di dalam taksi nang panumpangnya kada tapi hibak tu, anak nang panambayan wan kadua tadi masih manyambung gayaannya di halti, nang tapagat tadi pas masuk ka taksi. Asyik’ai buhannya nih bagayaan, kuciak-kuciakan, hen ngarannya kakanakan kada tahu-tahu’ai wan urang. Rupanya ada panumpang nang pina taganggu wan kalakuan anak sidin ne, balalu’ai urang nih ba’ucap.

“Mang, tagur pang anak pian, ulun ni hanyar bulik bagawi, awak uyuh, kapala pusing tambahnya lagi anak pian ni nang bagayaan!” ujar urang tadi.

“Hi’ih, tagur pang mang!” jar urang nang di higa jua manyambungi.

Sambil lihum sidin manjawab, “Biarakan haja buhannya bagaya’an, puas-puas akan buhannya hulu.”

Lalu jar urang nang managur tadi, “Kanapa maka kaya itu, mang?”

Dijawab sidin’ai, “Puas akan buhannya ja hulu, sabalum aku mamadah’akan kalu mamanya sudah maninggal kamarian tadi di rumah sakit, malihat buhannya nang bisa tatawa kaya itu lagi, asa ngalih pang kaina, nang biasanya tiap hari tatamu mamanya, nang biasa dipusuti di kapala wan kasih sayang mamanya. Sadangkan wahini umanya sudah kadada lagi. Jadi minta tulung’ai hulu dangsanak lah! Biarakan haja hulu buhannya tatawa’an. Sampai di rumah kaina hanyar ku padah’akan.”

Lalu’ai tadiam urang nang tadi managur, sadangkan panumpang nang lain ada nang ma’ambil HP lalu mamicik ka numur, manalipun mamanya.

“Assalamualaikum! Kayapa habar, ma’? Mudahan wigasan haja lah, kami di sini waigasan haja.Ulun isuk handak ba’ilang ka rumah, ulun sayang mama!!”

HABIS KISAH….

Jadi mun kawa ditarik kasimpulannya, “Salagi masih baisi kuwitan, baiknya kita sayangi, jangan disia-sia kan kasih sayang uma wan abah kita. Mudah-mudahaan kita manjadi anak nang barbakti wan kuwitan..amiiiiiin..!!”

CERPEN "KHADIJAH"

Ini kisah ulahan ulun surang, di ambil dari tugas Mata Kuliah Bahasa Banjar.. Mudahan bamanfaat :) Silahkan dibaca!

Awak kuning langsat, tinggi samampai, baisian sojen subalah kiwa, rambut panjang taurai, kada lain ciri pa-awakannya si Khadijah anaknya tukang sate. Khadijah ngini idula dikampung. Mun inya liwat mata bubuhan lalakian kada sing kijipan.
Bulan baganti bulan si Khadijah maurak bulu. Sakitar umur 17 Khadijah ditinggalakan kuitan lakinya. Abahnya maninggal lalu umanya balaki pulang lawan buruh nang rancak manggini-i umanya kapasar bajualan wadai. Dari parkawinan umanya nih Khadijah sabujurnya kada satuju lalu baisi abah tiri. Soalnya masih kaingatan kuitan laki ujud. Tapi nang ngarannya cinta kada kawa ai, nang uma handak balaki lagi.
Pas rahatan mandi Khadijah takajut banar, inya malihat abah tirinya timbul ada dibalakangnya ja.
“Abah, mapa Pian disini ?” ujar Khadijah sambil manutup awaknya lawan tapih.
“Anu... Abah handak maambil sabun banar, ai, ujar sidin manyahut.
Kada tapi banyak pander, Khadijah langsung masuk kamar mamuruk baju sakulahnya. Imbah itu langsung ai Khadijah mandatangi umanya handak basaliman.
“Ma, ulun tulak sakulah dulu, lah. Assalamualaikum...” (Sambil mancium tangan umanya Khadijah tulak kasakulah).
***
Imbah sampai di sakulahan.
“Kanapa muha ikam pina pucat kaitu, Jah?” takun Siti kawan akrabnya Khadijah.
“Kada papa,” sahut Khadijah langsung masuk kelas.
Siti bingung malihati kawannya yang saikung nih, pina kada biasanya.
Teng... Teng... Teng....
Kada tarasa lonceng tanda bulikan sakulah sudah habis. Siti pun mandatangi Khadijah nang dilihatnya dari tapi pina hinip kada sing bunyian. Nang biasanya istirahat mambawai makan kakantin, timbul badiam haja dikalas. Malihat kalakuan kawannya nang pina hinip, Siti pun managur.
“Kanapa garang ikam ni, Jah... Kada kaya biasanya pina simpun lalu duduk dikalas kada sing buriniknya. Garing kah ikam?”.
Khadijah manjawab lawan gelengan kupalanya ja. Malihat kalakuan kawannya. Siti baisi akal. Siti lalu mangibit tangan Khadijah. Marasa kasakitan Khadijah bakuciak.
“Aduuuhh !!! Kanapa ikam mangibit tanganku ! sakit tahu kada !” Khadijah bamamai lawan si Siti sambil mamusut-musut tangannya.
Mandangar Khadijah basuara. Siti tatawa dikulum sambil manutup muntungnya.
“Ikam jua mulai tadi kutawaki kartas sampai kutawaki pulpen kada tahu-tahu muha lawan aku, sampai bulikan pina kada tahu-tahu dimuha jua. Kanapa garang ikam nih?” si Siti batakun pulang.
“Kada papa...  Jarku  !” disahuti Khadijah.
“Kita ni Dijah, ai bakawan tu kada satahun dua tahun pang, jadi kada kawa pang ikam mangaramputi aku, jalas Siti sambil manarik bangku duduk baparak Khadijah.
“Kaina dulu. Jam barapa dah,  nih ?” Khadijah batakun.
“Jam 1”.
“Astagfirullahaladzim... aku ada janji lawan umaku habis bulik sakulah langsung mandatangi sidin ka pasar,” ujar Khadijah langsung maambil tas handak kaluar.
“Dijaaaaaaahhhh... hadangi aku !!!” Kuciak Siti kada hakun katinggalan.
***
Imbah sampai di pasar Khadijah langsung mandatangi Umanya.
“Ma’af Ma, ai ulun talambat. Siti ni pang mambawai bapanderan imbah bulik sakulah tadi. Tu jadi ulun talambat,” jalas Khadijah tapagat-pagat.
Mandangar nang kaya itu Siti pun kurihing-kurihing lawan umanya Khadijah.
“Lajui ja antar wadai kawadah acil Inur, sidin mahadangi dari tadi sing lawasan, ujar uma Khadijah .
Langsung ai Khadijah nang dikawali Siti manjumput wadai pasanan nang dimaksud. Imbah manjulung wadai ka wadah acil Inur bulik ai lagi buhannya ka rumah masing-masing.
***
Imbah di rumah, Khadijah kaluar kamar mandatangi abah tirinya nang lagi duduk di ruang tamu.
“Mama balum bulik ja kah lagi, Bah ?”Khadijah batakun.
“Sudah tadi. Tapi ka wadah mama Amat pulang maantar wadai ”, Ujar abahnya.
Mandangar panjalasan abah tirinya sangkal banar hati Khadijah. Kayapa kada sangkal dari sungsung sampai bulik sakulah dirumah haja gawian abah tirinya nih. Mancari gawian maka kada, salawas di pecat dari buruh bangunan. Masuk Khadijah ka kamarnya maambil baju handak mandi. Malihat Khadijah handak mandi tunggal gimitan Abah tirinya nih manutup lawang muka, jendela higa mahiga. Imbah tuntung mandi Khadijah masuk kamar handak babaju. Malihat Khadijah imbah mandi, baparak langsung abah tirinya ka kamar Khadijah. Malihat abah tirinya pina mancangangi mulai bawah sampai atas Khadijah balangsungai sidin manarik anduk Khadijah. Untungnya, Khadijah sawat dah babaju. Khadijah takajut.
“Astagfirullahaladzim...Apa nang handak pian anu ka ulun?” Gitir-gitir Khadijah bakabuncu.
Kada banyak pander abah Khadijah langsung manarik tangan Khadijah, Sawat tarabah abah Tirinya tadi langsung mangacak pagalangan Khadijah. Marasa sudah kada nyaman Khadijah maiguti pagalangan abah tirinya tadi. Marasa kasakitan tangan Khadijah di lapas akan. Khadijah balangsungai bakuciak minta tolong.
“Tooolooong.... Toloooonggg..... !!!!!”. Sambil manggedor-gedor lawang Khadijah bakuciak. Marasa lawang sudah dikunci, lawan kuncinya sudah di simpan. Tatangis katakutan Khadijah malihati abah tirinya tadi mulai baparak pulang.
“Kada kawa kaluar pang ikam, kuncinya aja ada lawan aku....”, Ujar abah tirinya sambil tatawa pina kaya kahantuan.
Khadijah katakutanan banar, pas abah tirinya tadi mulai baparak pulang. Di tinjak oleh Khadijah parut abahnya, balangsung, ai Khadijah bukah ka dapur. Untungnya lagi lawang dapur kada ba kunci. Langsung bukah-bukah ai Khadijah kada sawat basandalan.
“Uuuu.... Khadijah.... Handak kamana ?” Kuciak urang di sabarang rumah, kada tahu sapa ngarannya. Kada tatahu lagi, Khadijah bukah-bukah katakutanan.
Tiiiiiiiitttttttttttttt.....
Bunyi rem sapida motor bakajutan. Marasa sudah lamah banar. Khadijah gugur pingsan.
***
Beberapa manit kemudian.
“Khadijah ? Sadar kah sudah ?” Takun bibinian saparu baya.
“Si... Si... ti ? Aku dimana nih?”, Takun Khadijah bingung sambil babangun.
“Di rumahku. Ikam tadi pingsan ditangah jalan. Sadikit lagi handak ditabrak urang tadi ikam. Untung aku lawan amangku malihat, balangsung, ai kami mambawa ikam ka rumah. Kanapa garang ikam nih, Dijah, muha pina pucat pasi, nang kaya itu?”, Siti batakun pina maras lawan Khadijah.
Sambil manangis Khadijah mangisah akan nang di alaminya tadi. Sarik banar Siti mandangarnya.
“Mun kaitu, sini aku datangi langsung ka rumah balangsung kah mambawa katua RT !!”Ujar Siti pina pamustinya.
“Kayapa ? Urang kada mungkin parcaya pang wan aku, mun kadada bukti, Ti, ai...”, sahut Khadijah pina maras.
“Bujur jua, lah... Makan gen dulu, kaina kita baatur bahasa”. Ujar Siti pulang sambil manjulung nasi bungkus.
***
Di lain carita.
“Uu, Abahnya, kanapa Khadijah kada talihat dari aku datang tadi sampai wahini?”, Takun uma Khadijah.
“Kada tahu, Umanya, ai... Tadi bulik satumat, imbah itu tulak pulang. Kamana, kah? Imbah kutakuni pina kada manyahut. Maka tulak lawan lalakian pulang”, Karamput Abah tirinya Khadijah.
“Babujur, ah... Asa kada biasanya Khadijah nang kaya itu. Tulak lawan lalakian maka kada bapadah...!”, garunum Umanya sadikit kada parcaya.
“Sudahku tangati tatap aja inya tulak lawan lalakian nang itu. Bujur ja aku lain abah bujurnya tapi paling kada aku sudah maanggap Dijah nang kaya anak sorangan dah, uma Dijah, ai...”.
“Kaina inya amun bulik. Kupukuli tu pang!”, Ujar mama Khadijah pina kasasangkalan.
***
2hari balalu. Khadijah balum bulik-bulik ka rumah. Saking panasnya wan kasasangkalannya umanya Khadijah ni.
“Kurang ajar banar Khadijah, ni ! Katalaluan banar ! 2 hari sudah kada bulik ka rumah ! Kaina aku cari Ka sabalah kampung kita ni, umanya, ai”, tulak sambil bakacak pinggang.
Padahal sidin bamain judi di kampung subalah. Kisahnya banar, am mancari’i Khadijah. Ckckck...
“Inggih bah, ai dicari si dijah tu dikampung sabalah, kakanak ngitu kiada tahu dibasa banar.” Ujar umanya Khadijah.
Salang babarapa manit datang si Siti ka rumahnya Khadijah.
“Assalamu’alaikum...”.
“Waalaikumsalam...”.
“Kada bajualan ka Pasar kah,cil?”takun Siti papadaan.
“Kayapa handak bajualan, hati kada tanang. Anak saikungannya bibinian 2 hari kada sing bulikan, nak, ai”, ujar sidin pina sadih.
Baparak, ai lalu si Siti ni lawan umanya Khadijah. Lalu di kisah akannya kajadian nang sabujurnya.
            “Amun pian kada parcaya lawan ulun, umpat ulun pian amun handak batamu Khadijah langsung. Amun kada kita cari aja, cil, ai abah tirinya Khadijah gasan mambukti akan ulun badusta wan kadanya”, ujar Siti mamadahakan.
Marasa yakin handak mambuktiakan bujur wan kadanya panderan Siti. Tulak, ai badadua ka Kampung sabalah mancari abah tirinya Khadijah. Takun manakun ka urang-urang, akhirnya malihati jua uma Khadijah lawan lakinya. Umaaa.... sangkal wan kasasariknya imbah maitihi kalakuan lakinya tadi bamain judi wan dikawani saikung bibian nang baasuh dipaha lakinya. Balangsungan sidin manyuruh Siti manilpun akan Pulisi.
Salang babarapa manit, mutur pulisi datang manggarebek tampat kajadian tadi.
            “Imah... ?”, Ujar abah tirinya Khadijah tadi takajut malihat ada bininya.
Plaaakkkk !! kapik mama Khadijah sambil manarik-narik rambut lakinya.
            “Lalaki kurang ajar ! purun banar manyakiti aku lawan anakku ! Carai akan aku wahini jua !!”.

            “Aku kada bamaksud manyakiti ikam, Mah, ai... Aku...”.
            “Pa, pulisi bawa langsung manusia jahanam ninih ! Kalu parlu jangan dilapas akan, bunuh kah sakalian !”, ujar mama Khadijah saking muarnya.
Imbah tuntung masalah lakinya, kada lawas mancungul si Khadijah lawan pamannya si Siti ba mubil. Kada banyak pander Khadijah langsung maragap mamanya.
            “Maafi Mama, nak, lah nang sabalumnya kada sing parcaya wan ikam”, ujar umanya manyasal.
            “Inggih, kada papa, Ma, ai... ulun gin minta maaf lawan pian 2harian kada sing bulikan ka rumah...”, tangis Khadijah taharu wan umanya.
            “Sudah-sudah. Mama kada mamparsalah akan nintu lagi. Nang tapanting ikam salamat wan kada kanapa-kanapa. Tarimakasih jua wan kawan ikam si Siti wan kaluarganya nang mau mambantu manjaga akan ikam...”, Baucap sambil mamaluk Siti jua.
            “Mama kada handak kawin lagi, jua, nak, ai. Hidup lawan Dijah ja badadua mama bahagia banar, asal hidup kita tanang, Dijah bisa jua kaya urang... Sakulah bujur-bujur, wan jangan mangecewakan mama, nak, lah...”.
            “Inggih...”, jawab Khadijah sambil manyapu banyu matanya. Urang nang malihat gin taharu banar malihat uma wan anaknya pina rukun. Imbah itu bulikan ai lagi Siti, Khadijah, lawan Umanya diantari paman nya si Siti.

*SEKIAN*

Running Man Episode 72 Hong Kong 24 Hours

Running Man Episode 72 Hong Kong 24 Hours



Ep 72: December 11, 2011
Guests: Jung Yong-hwa, Lee Min-jung
Landmark: Langham Place, Hong Kong (China)
Missions: Solve the Legend of Nine Dragons

Teams: 
Green Team - Lee Min-jung, Ha-ha, Yu Jae-suk
Red Team - Jung Yong-hwa, Kim Jong-kook, Song Ji-hyo
Yellow Team - Gary, Ji Suk-jin, Lee Kwang-su

http://twitpic.com/7tiq9m

just momentum
http://twitpic.com/7tiq9m